Dag 29
Door: Rene
Blijf op de hoogte en volg René
30 Juni 2015 | Spanje, Sahagún
Dag 29
Maandag 29 juni 2015.
Niet zo goed geslapen. Oorzaak misschien het gesprek met Joan of het gekraak en geknal van het hout en de spanten in het huis. Midden in de nacht een poos gelezen. Daarna een aantal uren de ogen dicht gehad. Half 8 eruit.
Een lekker, eenvoudig ontbijt met een baas die constant in het Spaans tegen me brabbelt. Ik roep maar “si, non, okay, ja en “het komt wel goed” of “ je hebt gewoon gelijk””. Dan lachte hij maar.
Half 10 op pad. Het fietst lekker. Koffie in Boadilla del Camino, bij Eduardo, vriend van Joan. In zijn hotel “En el Camino”. Gepraat over de ongekende talenten van Joan, koffie gekregen en zijn wandschilderingen bekeken. Hij schilderde ze toen met 2 handen tegelijk. Ik heb er foto’s van gemaakt. Joan, een mens van 88 met de spirit van iemand van 18. We fietsen nu strak door. Het landschap is hier saai en wordt nog saaier.
Tijdens de lunch in Carrion de los Condos besluiten we om naar te fietsen. Het gaat er om of er een camping is. Er is er 1 in Carrion, de volgende in Sahagun. Het is pas half 1 en er is nog 38 km te gaan. We doen het.het wordt een strijd. Bloedheet, geen huis te bekennen, geen boom, geen mens. De minste weg was 20 km lang. Grit. En wat staat er op de helft ......?....? Een ijswagen. Je denkt bij benadering aan fata morgana’s. De jongen die er in stond had de hele dag 7 personen gehad. Geen ijsje voor ons maar lemondrinks en koude agua. Op het eind van de 10 km halen we een aantal wandelende pelegrino’s in. Heel langzame pelegrino’s. Dan komen er weer bomen inzicht. Even bijkomen. Maar dan volgen er nog 25 km naar Sahagun. Het water op, een tong als leer en te moe om te praten, komen aan in Sahagun. Wim reed ons tegemoet en wij volgen gedwee naar de camping. Ik huur een leuk huisje met airco.
Na de douche rijdt ik even de stad in. Boodschappen, een maaltijd en voor info over een fietsenmaker. De boodschappen lukt, de maaltijd ga ik gebruiken vlak bij de camping en de fietsenmaker zet er een nieuwe achterbuitenband om. Ik koop ook een extra binnenband. Hij controleert ook de remmen en de versnelling. Super. Ik was niet de eerste deze dag met een Kogo Miyata. Een Australiër bracht de zijne volledig in de kreukels. Hij zit nog wel een tijdje vast in Sahagun. Ik fietste zo het bedrijf weer uit. Mooi toch.
Dan het diner. Een biertje en een eenvoudige maaltijd. Naast me zit een Spanjaard die vroeger 4 jaar in Aken had gewerkt. We praten lang, in het Duits, over allerlei zaken, met name voetbal. Hij is fan van Real Madrid. Hij adviseert mij bij de bereiding van de ensalade met azijn, olie en zout. Gezellig. “Javier”. (Fonetisch: “Gabié”) Hij wil graag Duits praten.
Hij schrijft een slotzin. “ Es un placer haberte conocido”. We lopen samen naar de camping, geven elkaar een hand en zien elkaar nooit weer.
Quote:” Blik op oneindig, verstand op nul en TRAPPEN”.
Maandag 29 juni 2015.
Niet zo goed geslapen. Oorzaak misschien het gesprek met Joan of het gekraak en geknal van het hout en de spanten in het huis. Midden in de nacht een poos gelezen. Daarna een aantal uren de ogen dicht gehad. Half 8 eruit.
Een lekker, eenvoudig ontbijt met een baas die constant in het Spaans tegen me brabbelt. Ik roep maar “si, non, okay, ja en “het komt wel goed” of “ je hebt gewoon gelijk””. Dan lachte hij maar.
Half 10 op pad. Het fietst lekker. Koffie in Boadilla del Camino, bij Eduardo, vriend van Joan. In zijn hotel “En el Camino”. Gepraat over de ongekende talenten van Joan, koffie gekregen en zijn wandschilderingen bekeken. Hij schilderde ze toen met 2 handen tegelijk. Ik heb er foto’s van gemaakt. Joan, een mens van 88 met de spirit van iemand van 18. We fietsen nu strak door. Het landschap is hier saai en wordt nog saaier.
Tijdens de lunch in Carrion de los Condos besluiten we om naar te fietsen. Het gaat er om of er een camping is. Er is er 1 in Carrion, de volgende in Sahagun. Het is pas half 1 en er is nog 38 km te gaan. We doen het.het wordt een strijd. Bloedheet, geen huis te bekennen, geen boom, geen mens. De minste weg was 20 km lang. Grit. En wat staat er op de helft ......?....? Een ijswagen. Je denkt bij benadering aan fata morgana’s. De jongen die er in stond had de hele dag 7 personen gehad. Geen ijsje voor ons maar lemondrinks en koude agua. Op het eind van de 10 km halen we een aantal wandelende pelegrino’s in. Heel langzame pelegrino’s. Dan komen er weer bomen inzicht. Even bijkomen. Maar dan volgen er nog 25 km naar Sahagun. Het water op, een tong als leer en te moe om te praten, komen aan in Sahagun. Wim reed ons tegemoet en wij volgen gedwee naar de camping. Ik huur een leuk huisje met airco.
Na de douche rijdt ik even de stad in. Boodschappen, een maaltijd en voor info over een fietsenmaker. De boodschappen lukt, de maaltijd ga ik gebruiken vlak bij de camping en de fietsenmaker zet er een nieuwe achterbuitenband om. Ik koop ook een extra binnenband. Hij controleert ook de remmen en de versnelling. Super. Ik was niet de eerste deze dag met een Kogo Miyata. Een Australiër bracht de zijne volledig in de kreukels. Hij zit nog wel een tijdje vast in Sahagun. Ik fietste zo het bedrijf weer uit. Mooi toch.
Dan het diner. Een biertje en een eenvoudige maaltijd. Naast me zit een Spanjaard die vroeger 4 jaar in Aken had gewerkt. We praten lang, in het Duits, over allerlei zaken, met name voetbal. Hij is fan van Real Madrid. Hij adviseert mij bij de bereiding van de ensalade met azijn, olie en zout. Gezellig. “Javier”. (Fonetisch: “Gabié”) Hij wil graag Duits praten.
Hij schrijft een slotzin. “ Es un placer haberte conocido”. We lopen samen naar de camping, geven elkaar een hand en zien elkaar nooit weer.
Quote:” Blik op oneindig, verstand op nul en TRAPPEN”.
-
30 Juni 2015 - 10:15
Jos En Ineke:
Hallo pelligrino.
We genieten elke dag van je verhalen.
Wat ontmoet je toch bijzondere mensen op deze tocht en wat geeft dat toch allemaal stof tot overdenkingen.
Geniet en probeer alles een plaatsje te geven.
Waarom heb je besloten om door te gaan naar Fisterre?
Ik ben zeer benieuwd naar je verdere avonturen.
Denk om die rotdingen aan je trappers.
Gaat het goed met de GPS.
Ik heb nog niet gelezen dat je de route kwijt was gelukkig.
Geniet verder van deze bijzondere reis.
Heel veel conditie courage en gezelligheid toegewenst vanuit een zonnig Oldemarkt.
Jos en Ineke -
30 Juni 2015 - 10:40
Jan:
Na gedane arbeid is het goed rusten .
Mooi dat alles een beetje goed verloopt , maar die hitte zal je moeten trotseren .
Harkend richting SdC .
-
30 Juni 2015 - 11:19
Femie Sloot:
Hoi Rene,
Daar ben ik weer. Jeetje mina fietsen in die hitte zal zal niet meevallen. Dat is ook niet mijn ding. Daarom gisteravond gefietst. Ook wel de nodige km. maar dan bij 20graden. Dat Joan schilderde met twee handen heb ik nog nooit gehoord. Lees nu ook dat hij 88 jaar is. Wat een prachtig mens. Ben heel benieuwd naar de fotos die je zeer zeker gemaakt hebt van zijn schilderijen. Fijn dat je na deze hete tocht een fijn huisje kon huren en dat je fiets weer in orde is. Dat van die IJscokar is toch ook heel bijzonder. Terecht dat jullie dachten dat het een fata morgana was!
P.S. Hans begint vast ook met een moestuin !!
groet van je schoonzussie en breurtiexxxx -
30 Juni 2015 - 17:59
Riet:
Dag Rene,
Wat een avontuurlijke "pelgrims "reis
Geweldige verslagen . Goed te lezen. We blijven je volgen.
Met dit zwetend en puffend weer. Hoofd Koel Houden.
groet uit Zwolle. -
30 Juni 2015 - 19:14
Jaap&Femie:
Hallo Rene
Geweldig René ,jeetje wat een afstand heb je al afgelegd.
Wij krijgen ook een "tropische"week, de zonnepanelen draaien op vole toeren.
Veel Sussex bij je vedere tocht.
Gr Jaap&Femie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
