Dag 15
Door: Rene
Blijf op de hoogte en volg René
21 Juni 2015 | Frankrijk, Sorde-l'Abbaye
Zondag 21 juni.
Dag 15. Gisteravond veel gelezen. Toen naar bed in de schitterende boerderijslaapkamer. Op het bed ligt een donsdeken. Meer een enorm groot kussen, bleek later. Het was te klein voor het hele bed.mijn voeten staken er achter uit. Geen gezicht. Sokken aan gedaan en goed geslapen.
Doodse stilte in de ochtend, alleen vogels.
Het petit-dejeuner dat de dame gisteren al had klaargezet, bestond uit stokbrood, boter en jam. En de koffie stond klaar. Alleen de knop aanzetten. Wel erg petit. Tijdens het koffiezetten klopte zij op de tussendoor. Ik zei ja en ze stapte zo binnen. Hoe zo afgesloten! Ze had de hele nacht wel rond kunnen spoken. Is niet gebeurd. Ze was te aardig en vriendelijk. Ze vroeg hoe ik geslapen had en vroeg of ik nog iets nodig had.
Ik heb daarna een hele tijd buiten gezeten. Koffie, brood, reisboek en zon. Even klopt ze weer en vraagt of ik vertrek. "Oui". "Bien, je va changer". Ze ging zich omkleden om afscheid van ons drieën te nemen. Schitterend toch.
9.45 op weg. We hebben direct een flinke afstand afgelegd.
In DAX gaan we koffie drinken en een broodje eten. Eerst naar de kathedraal. De koster wil net de deur sluiten. Om 12 uur gaat werkelijk alles dicht. Tot 2 uur. We krijgen, na aandringen, toch nog een tampon.
Dan verder , op weg naar de Pyreneeën. In Sorde-l'Abbaye vind ik een chambre d'hôte. W en M gaar naar de camping in Pyerehorade, een eindje terug. Ik ga even naar de abdij en naar de pelgrimsrefuge. Ik maak kennis met de beheerder en een
Belg. Die nodigt me uit om straks met een groep wandelaars kennis te maken en mee te eten. Er is hier niks te krijgen. Ik ben benieuwd. Ga er nu heen.
Vervolg: Heb kennisgemaakt met 3 Belgen (Marc, Patrick en Pieter) een Duitse (Renee) en een Fransman (?). Half 8 is het eten klaar. Het kost niets, je mag een donatie doen.
..... Heerlijk gegeten. Salade, pasta met veel spul, kaas, yoghurt, fruit. Heel gezellig. Veel gepraat, in Frans, Duits en Nederlands. Met professor Pieter (31) uit Leuven. Hij zoekt antwoorden op vragen: wil ik trouwen, ga ik door met deze baan, wil ik kinderen. Jean-Pierre is een doorwrochte Normandische Fransman die niet te verstaan is. Mark is een gepensioneerde oud leraar bijzonder leraar bijzonder onderwijs. Patrick is een heerlijke fantast die Mark op zijn voettocht begeleidt. En Renéé een Duise eigenaresse van een schoonheidssalon in Bonn en kookster van de maaltijd. En ze houden allemaal van een lekker glas wijn.patrick zit nu op mijn kamer om berichten te versturen. Ik heb WiFi. Ik ga zo nog even terug voor een dank en afscheid.
PS. Bo, geweldig van het rekenen. Ik ben trots op je en wil graag je rapport zien.
Al drie keer gevallen. Aardig wat butsen.
Quote: Na twee dagen Les Landes: Soms is het genoeg.
Dag 15. Gisteravond veel gelezen. Toen naar bed in de schitterende boerderijslaapkamer. Op het bed ligt een donsdeken. Meer een enorm groot kussen, bleek later. Het was te klein voor het hele bed.mijn voeten staken er achter uit. Geen gezicht. Sokken aan gedaan en goed geslapen.
Doodse stilte in de ochtend, alleen vogels.
Het petit-dejeuner dat de dame gisteren al had klaargezet, bestond uit stokbrood, boter en jam. En de koffie stond klaar. Alleen de knop aanzetten. Wel erg petit. Tijdens het koffiezetten klopte zij op de tussendoor. Ik zei ja en ze stapte zo binnen. Hoe zo afgesloten! Ze had de hele nacht wel rond kunnen spoken. Is niet gebeurd. Ze was te aardig en vriendelijk. Ze vroeg hoe ik geslapen had en vroeg of ik nog iets nodig had.
Ik heb daarna een hele tijd buiten gezeten. Koffie, brood, reisboek en zon. Even klopt ze weer en vraagt of ik vertrek. "Oui". "Bien, je va changer". Ze ging zich omkleden om afscheid van ons drieën te nemen. Schitterend toch.
9.45 op weg. We hebben direct een flinke afstand afgelegd.
In DAX gaan we koffie drinken en een broodje eten. Eerst naar de kathedraal. De koster wil net de deur sluiten. Om 12 uur gaat werkelijk alles dicht. Tot 2 uur. We krijgen, na aandringen, toch nog een tampon.
Dan verder , op weg naar de Pyreneeën. In Sorde-l'Abbaye vind ik een chambre d'hôte. W en M gaar naar de camping in Pyerehorade, een eindje terug. Ik ga even naar de abdij en naar de pelgrimsrefuge. Ik maak kennis met de beheerder en een
Belg. Die nodigt me uit om straks met een groep wandelaars kennis te maken en mee te eten. Er is hier niks te krijgen. Ik ben benieuwd. Ga er nu heen.
Vervolg: Heb kennisgemaakt met 3 Belgen (Marc, Patrick en Pieter) een Duitse (Renee) en een Fransman (?). Half 8 is het eten klaar. Het kost niets, je mag een donatie doen.
..... Heerlijk gegeten. Salade, pasta met veel spul, kaas, yoghurt, fruit. Heel gezellig. Veel gepraat, in Frans, Duits en Nederlands. Met professor Pieter (31) uit Leuven. Hij zoekt antwoorden op vragen: wil ik trouwen, ga ik door met deze baan, wil ik kinderen. Jean-Pierre is een doorwrochte Normandische Fransman die niet te verstaan is. Mark is een gepensioneerde oud leraar bijzonder leraar bijzonder onderwijs. Patrick is een heerlijke fantast die Mark op zijn voettocht begeleidt. En Renéé een Duise eigenaresse van een schoonheidssalon in Bonn en kookster van de maaltijd. En ze houden allemaal van een lekker glas wijn.patrick zit nu op mijn kamer om berichten te versturen. Ik heb WiFi. Ik ga zo nog even terug voor een dank en afscheid.
PS. Bo, geweldig van het rekenen. Ik ben trots op je en wil graag je rapport zien.
Al drie keer gevallen. Aardig wat butsen.
Quote: Na twee dagen Les Landes: Soms is het genoeg.
-
21 Juni 2015 - 20:49
Jan:
Geven is fijner dan nemen , maar ontvangen is ook erg fijn .
Groetjes . -
22 Juni 2015 - 16:38
Femie Sloot:
Hoi Rene,
Al weer een dag later. Dat verhaal van die vrouw die zomaar binnen komt in jouw slaapdomein. Prachtig. Zie je ook zo met die sokken onder dat dekbed vandaan. Het eten is ook zo slecht nog niet als ik dat zo lees.
Groeten ook van Hans.
Pas op met afstappen! xx -
22 Juni 2015 - 18:14
Ben:
Het gaat prima lees ik.
Het laatste stukje red je ook wel.
Sterkte voor je benen en we blijven je volgen. -
22 Juni 2015 - 19:24
Meint En Annie Visser:
Beste Rene. (Camino ? )
Wat lees ik nu, doe je de schoenen niet uit de clips, ja dat is dan vallen.
Als wij jou verslag lezen heb je het wel erg gezellig.
Het is iedere dag weer wat anders, je weet nooit wat de avond weer brengt .
Rene het is wel avontuurlijk.
Wat leuk dat je een vaste fiets maat hebt, en een begeleider, top hoor.
Rene we volgen je weer, van klooster naar klooster.
Groetjes uit Wolvega .
Annie en Meint.
-
22 Juni 2015 - 20:46
Ans:
In de Pyreneën
ga je omhoog en naar beneën.
Omhoog n sof, omlaag wel tof.
Ups en downs, net andersom
Ups zijn fijn en downs zijn stom.
Je moet er wel wat mee,
want ze zijn er alletwee.
Denk maar bij de volgende col:
Ik ben Renė en ik hou vol!
En, on top of the hill, geef je een gil:
Santiago here I come!
Groetjes, Ans -
22 Juni 2015 - 22:55
Bernard:
mooie verslagen rene,nou niet meer vallen.In Spanje kan je haast niet verdwalen wel zorgen dat je niet op de wandelroute komt ,die is wel mooi maar heel zwaar en onbegaanbare wegen.En daar wordt het echt druk met medepelgrims,als je in Roncevalle bent gaat het berg afwaarts naar Pamplona,tot aan Leon vlak en dan wordt het mooi en pittig.succes van Bernard -
22 Juni 2015 - 23:20
Riet:
Vallen en opstaan. Je maakt op deze fantastische pelgrims
heel wat mee. Ik had je graag met dat oude franse dametje
zien kletsen en blijf je volgen.
groetjes je zus,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
