Dag 38
Door: Rene
Blijf op de hoogte en volg René
08 Juli 2015 | Spanje, Fisterra
Dag 38
Woensdag 8 juli
Het laatste verslag van het blog. Morgen vlieg ik naar huis.
Vandaag ga ik de camino afsluiten in Fisterra (Finisterra) aan de Atlantische kust.
Om kwart over 8 zit ik in de stadsbus op weg naar het grote busstation. Daar neem ik de bus op de heenweg langs de kust (meer dan 2 uur) en de terugweg de snelle route (1 uur). Het gaat door een mooi landschap maar de stuk langs de kust is fantastisch. En met de zon erbij, wordt dit een feestelijke dag. Ik ben in Fisterra om half 12. Eerst koffie en een sandwich. Dan 3 km lopen naar Cabo Fisterra. Daar heb ik veel foto’s genomen en het hemd waar ik veel in gefietst heb, in de mast gehangen. En een briefje geschreven. Toch weer een emotioneel moment.
Terug in Fisterra merk ik dat ik mijn bril bij de lunch in het café heb laten liggen. Ik vraag hem terug. Grote consternatie. Ze zoeken alles af. De juffrouw die mij hielp, was al naar huis. Gebeld en die had hem mee naar huis genomen. Ze is vlug teruggekomen want de bus vertrok over een kwartier. Alles net op tijd gered. Weer een compliment voor de Spanjaarden. Spanjaarden zijn überhaupt vriendelijk en behulpzaam. Ik heb geen bevestiging gekregen van “lompheid en onveiligheid” waarover ik gewaarschuwd werd vooraf. In boeken en mondeling.
De camino is voor mij een weg van verbondenheid geweest. Het klinkt heel hoogdravend maar ik bedoel dat je constant contacten legde met mensen die op weg waren naar ....., op zoek naar ...... Ik heb daar vele verhalen over gehoord. Het enige wat jammer was dat hoe dichter je bij Santiago kwam des te toeristisch de weg werd en hoe minder je de verbondenheid zag en voelde. Het is er wel maar die twinkeling in de ogen moest je zoeken. Soms zag je die, zoals met Frederica op het terras die eerste avond in Santiago.
Ik schrijf dit op een terras vlak bij het magische plein in Santiago. Het is een blij plein. Mensen zijn daar allemaal vrolijk, blij, lachen en dansen. Ik ben daar deze dagen heel vaak geweest. Gewoon even zitten, kijken en genieten van de mensen. Nu komt er weer een groepje bij het terras zingen en gitaar spelen. Wat toch leuk.
Voor mij is de de weg nog niet klaar. De camino Frances is gefietst maar mijn camino gaat door. Of zoals ergens in het blog staat:”Als je klaar bent met de fietstocht, begint je eigen nieuwe weg”. Ik heb er veel vertrouwen in.
Enkele dagen Santiago en de trip naar Fisterra waren essentieel.
Ik heb in die 38 dagen veel reacties gehad op het blog. Ontzettend leuk en belangrijk.
Ik heb niet zo veel kunnen reageren. Dat zal nog wel komen. Wel allemaal nu al ontzettend bedankt.
Morgen naar huis. Jaap en Farida, Jiske en Ruud maar vooral Bo, Evi, Dimas en Max. En Lotje.
Quote: “The end is the beginning of the start”.
Woensdag 8 juli
Het laatste verslag van het blog. Morgen vlieg ik naar huis.
Vandaag ga ik de camino afsluiten in Fisterra (Finisterra) aan de Atlantische kust.
Om kwart over 8 zit ik in de stadsbus op weg naar het grote busstation. Daar neem ik de bus op de heenweg langs de kust (meer dan 2 uur) en de terugweg de snelle route (1 uur). Het gaat door een mooi landschap maar de stuk langs de kust is fantastisch. En met de zon erbij, wordt dit een feestelijke dag. Ik ben in Fisterra om half 12. Eerst koffie en een sandwich. Dan 3 km lopen naar Cabo Fisterra. Daar heb ik veel foto’s genomen en het hemd waar ik veel in gefietst heb, in de mast gehangen. En een briefje geschreven. Toch weer een emotioneel moment.
Terug in Fisterra merk ik dat ik mijn bril bij de lunch in het café heb laten liggen. Ik vraag hem terug. Grote consternatie. Ze zoeken alles af. De juffrouw die mij hielp, was al naar huis. Gebeld en die had hem mee naar huis genomen. Ze is vlug teruggekomen want de bus vertrok over een kwartier. Alles net op tijd gered. Weer een compliment voor de Spanjaarden. Spanjaarden zijn überhaupt vriendelijk en behulpzaam. Ik heb geen bevestiging gekregen van “lompheid en onveiligheid” waarover ik gewaarschuwd werd vooraf. In boeken en mondeling.
De camino is voor mij een weg van verbondenheid geweest. Het klinkt heel hoogdravend maar ik bedoel dat je constant contacten legde met mensen die op weg waren naar ....., op zoek naar ...... Ik heb daar vele verhalen over gehoord. Het enige wat jammer was dat hoe dichter je bij Santiago kwam des te toeristisch de weg werd en hoe minder je de verbondenheid zag en voelde. Het is er wel maar die twinkeling in de ogen moest je zoeken. Soms zag je die, zoals met Frederica op het terras die eerste avond in Santiago.
Ik schrijf dit op een terras vlak bij het magische plein in Santiago. Het is een blij plein. Mensen zijn daar allemaal vrolijk, blij, lachen en dansen. Ik ben daar deze dagen heel vaak geweest. Gewoon even zitten, kijken en genieten van de mensen. Nu komt er weer een groepje bij het terras zingen en gitaar spelen. Wat toch leuk.
Voor mij is de de weg nog niet klaar. De camino Frances is gefietst maar mijn camino gaat door. Of zoals ergens in het blog staat:”Als je klaar bent met de fietstocht, begint je eigen nieuwe weg”. Ik heb er veel vertrouwen in.
Enkele dagen Santiago en de trip naar Fisterra waren essentieel.
Ik heb in die 38 dagen veel reacties gehad op het blog. Ontzettend leuk en belangrijk.
Ik heb niet zo veel kunnen reageren. Dat zal nog wel komen. Wel allemaal nu al ontzettend bedankt.
Morgen naar huis. Jaap en Farida, Jiske en Ruud maar vooral Bo, Evi, Dimas en Max. En Lotje.
Quote: “The end is the beginning of the start”.
-
08 Juli 2015 - 22:48
Jan:
Bedankt voor het mogen meebeleven van deze bijzondere tocht /
En ieder begin fietst naar een eindpunt .
Goede terugreis en groetjes aan je k en kk .
Tot gauw Sonja en Jan
-
08 Juli 2015 - 23:36
Jos En Ineke:
Hallo Renee.
Je hebt het prachtig verwoord.
Nogmaals respect.
We spreken elkaar en nu lekker naar huis.
Jos en Ineke -
09 Juli 2015 - 09:14
Bo:
Leuke blog echt mooi geschreven ik hoop dat ik je snel terug zie en dan kan ik weer bij je komen eten alvast een prettige terugreis naar huis groetjes van Bo en Iggy -
10 Juli 2015 - 08:48
Hanny Ten Brummeler:
Dag Rene,
Het was een bijzondere reis, jouw camino.
Wat ik ervan gelezen heb vond ik mooi om mee te beleven.
Als je dit leest ben je alweer thuis, we spreken elkaar binnenkort.
Hartelijke groet,
Hanny -
12 Juli 2015 - 15:11
Heine En Lily:
Hallo Renee, ook van ons nog een berichtje nu je alweer thuis bent. Mooie verhalen en o zo herkenbaar. Wij hebben er van genoten en mooi dat je ook nog in Finisterre bent geweest. Jouw shirt in de mast, heb je die van ons nog gezien -
12 Juli 2015 - 15:17
Heine En Lily:
Zie opeens dat de helft niet geplaatst is -
13 Juli 2015 - 22:20
Marian:
Hallo Rene,
Eindelijk de tijd gehad om je blog te lezen. Erg leuk. Ik had vaak van die oh ja... momenten.
Verschillende plaatsnamen was ik al weer kwijt, teveel mooie herinneringen.!!
Voldeed Finisterre aan je verwachtingen?
Wij zijn zondagavond na een lange rit van 5 dagen aangekomen. Wat een pokke-eind rijden zeg!
Fietsen viel wel mee ;) Denk aan het mooie gedicht wat ik kreeg van het huis der lage landen. Dat zeker ook voor jou geldt:
Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alledag, niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben.
Hartelijke Groet van Willem en Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
